Na de aangename kennismaking met de blog van mijn dochter Lotte, opgestart om iedereen te laten mee genieten van haar verblijf in Finland,heb ik vandaag haar hulp in geroepen om ook voor mij een blog aan te maken. Daarna was het met de hulp van een creatieve taalspeurneus in mijn buurt slechts een kwestie van enkele minuten om een gepaste titel aan deze blog te koppelen. Er werd gekozen voor 'lijf-spre(u)ken 2014'. Waar deze titel voor mij de kern van de blog gevat samenvat, laat ik de lezer maar zelf zoeken naar elke mogelijke betekenis er van.
Deze blog heeft een dubbel doel. Enerzijds wil ik iedereen die dit wenst op de hoogte houden van mijn komende gevecht tegen de kanker die opnieuw in mijn lijf is opgedoken. Het is een middel om tegemoet te komen aan de vraag van een aantal mensen om hen op de hoogte te willen houden, over mijn gezondheid, mijn genezing, mijn herstel...of kortom hoe het met mij gaat. Anderzijds zie ik het ook als een opportuniteit en kans om mijn eigenste gevoelens en gedachten gedurende dit ganse proces te kunnen ventileren. Noem het maar een soort van klankbord, waar ik mijn verhaal kwijt kan.
Het verhaal zal soms al eens hard zijn, dan al eens doorspekt van emoties, maar vooral wil ik mijn persoonlijk verhaal brengen, dat kan helpen om wat gebeurt een plaats te geven.Misschien is het dan ook zinvol om even kort te schetsen wat mij overkomen is.
In 2012 kreeg ik te horen dat ik kwaadaardige gezwellen in mijn lijf had. Na een uitgebreid onderzoek luidt de harde diagnose: een vrij zeldzaam lymfome, categorie non-hodgkin, T-cellig.
Dokters stellen voor om te starten met chemo. Na 5 kuren CHOP werd ik kankervrij verklaard en kon ik aan mijn herstel beginnen. Ik was enorm blij om in januari 2014 weer aan de slag te kunnen op school. Het leek er op dat ik een donkere periode kon afsluiten. Helaas kreeg ik enkele weken na deze start te horen dat ik hervallen was. Ook al weet je dat dit kan gebeuren, zo'n nieuws hakt er toch behoorlijk in. Veel nadenk-tijd krijg je echter niet, want je moet al vlug een keuze maken uit enkele mogelijke therapieën. Ik heb - na enig beraad - gekozen voor een nieuwe (en zwaardere) chemokuur DHAP, gekoppeld aan een autologe stamceltransplantatie. Dit zou de meeste kans op genezing inhouden, maar een garantie heb je uiteindelijk ook hier niet. Op dinsdag, 11 maart 2014 start ik met mijn 1ste behandeling (chemo). Hiervoor moet ik een poos in het ziekenhuis verblijven, aangezien deze behandeling toch een meer intensieve opvolging vereist.
Ziezo, dat was mijn eerste post op deze blog. Wie weet, bij leven en welzijn, tot een volgende keer? En ja, wie dit wenst, kan en mag uiteraard ook een reactie posten. Tot ziens!
Nonkel Daniël!
BeantwoordenVerwijderenTot vandaag bleef ik steeds wat op de hoogte via papa, we vragen allemaal heel vaak hoe het met je gaat en polsen heel vaak naar je 'statusupdate'. Ik hoop dat je weet dat we allemaal heel erg meeleven en ik hoop nog sterker dat je de moed voor het vechten blijft vinden. Op één of andere gekke manier heb ik er eigenlijk wel wat vertrouwen in!
Papa raadde me vorige week het boek van Krista Bracke (Mijn leven op stelten) aan (http://www.vanhalewyck.be/boek/mijn-leven-op-stelten), hij vond het een bijzonder mooi boek en vond het een ideaal bron voor inspiratie en het vinden van moed en kracht. Ik ben halfweg maar reeds zwaar onder de indruk. Hoewel de situatie best wel verschillend is, denk ik dat je er misschien wel wat aan kan hebben. Enfin, geheel vrijblijvend - uiteraard -.
Ik blijf je blog volgen, sowieso en hoop heel erg dat je vanaf die 11e maart je spreekwoordelijke middenvinger kan opsteken naar de kanker met een geweldige positieve afloop!
Stevige knuffel
Ellen
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderenHallo Daniël,
BeantwoordenVerwijderenGoed idee van je blog, zo kan iedereen die het wenst op de hoogte blijven van je reilen en zeilen tijdens een lastige periode. Optimistisch als jij bent ga jij de positieve kracht ongetwijfeld overbrengen naar je vrienden, familie en kennissen. En groot gelijk heb je ! Je staat sterk genoeg in het leven om tegen alles in te gaan, te vechten tegen slechte dingen en in alles een positieve afloop te zien. Volhouden hoor, ik geloof er in ! Om je titel van je blog eventjes bij te staan, alvast een spreuk waar ik me aan recht houd als het even moeilijk gaat :
WACHT NIET OP EEN GOEDE DAG, MAAK ER EEN ! ! !
Krachtige en hoopgevende groetjes,
Inge
Dag Daniël, hopelijk kan deze blog zowel voor jezelf als voor je omgeving de juiste steun bieden. Veel sterkte, en veel succes. Lieve groetjes, Sofie
BeantwoordenVerwijderenWij zijn er van overtuigd dat jij ook deze keer het kankerbeest zult verslaan. Hopelijk heb je niet te veel last van de bijwerkingen van de behandeling en ben je voldoende hersteld tegen dat het tornooiseizoen begint.
BeantwoordenVerwijderenDag Daniël, ik wil je veel sterkte en wilskracht toewensen om ook deze moeilijke periode door te maken. Ik ben er van overtuigd dat je sterk karakter je daarbij zeker gaat helpen. Als je daarbij meent eens deugd te hebben aan een babbeltje mag je mij gerust contacteren. Succes en tot ik je nog eens lees !
BeantwoordenVerwijderenDaniël, fijn dat we op deze manier contact kunnen houden. De laatste tijd zag ik jou soms vluchtig passeren in het gemeentehuis en was er geen gelegenheid om een praatje te maken. Ik wil je graag heel veel sterkte toewensen en een succesvolle behandeling.
BeantwoordenVerwijderenAlleen wie hetzelfde doorgemaakt heeft weet welke impact het heeft. Ik kan je alleen maar positieve gedachten en energie geven, maar ik hoop dat zelfs dat kleine beetje je extra moed kan geven om te vechten.
Tot gauw
Dag lieve Daniël,
BeantwoordenVerwijderenIk hoop uit de grond van mijn hart dat je zo positief blijft als je altijd al bent geweest. Ik twijfel daar eigenlijk niet aan, ook al kan het niet anders dan dat je nu door een regelrechte hel gaat... Je bent sterk, Daniël, heel heel sterk. Dat hebben die verdomde kankercellen vorig jaar al kunnen ondervinden! En ze gaan het nu ook weer ondervinden, denk ik. Zit er dik in. Ook ik heb al een aantal keren kunnen ervaren hoe ongeloofllijk sterk, en vooral, hoe positief jij in het leven staat! Houden zo, he!
Sorry dat ik nu pas reageer. Heb mijn mail vandaag na lange tijd opengedaan. Ik heb onlangs een auto-ongeluk gehad, stomme hersenschudding, en lezen gaat vrij moeilijk. Ik blijf je volgen, vriendje. Vanaf nu kijk ik elke dag naar mijn mails... Hou de moed erin, en natuurlijk weet je mij wel te vinden wanneer je daar de behoefte toe mocht voelen, he. Dikke, helende kusjes vanuit Tienen. xxxx....