dinsdag 5 augustus 2014

Home sweet home...

We zijn thuis! Eindelijk!
Mensen, het is zwaar geweest, maar nu kan ik de focus volledig op mijn herstel gaan leggen.
Na de stamceltransplantatie ben ik in een serieuze 'dip' getuimeld.
Uiteraard kreeg ik te maken met een gebrek aan eetlust, waardoor ik volledig afhankelijk werd van sondevoeding. Gedurende 10 dagen kreeg ik geen hap door de keel. Door een ontstoken mond (zweren, aften, ontstoken slijmvlies...) lukt het je echt niet om een hapje of drankje binnen te houden. Nu nog blijft 'eten' een hele opgave, maar we proberen uit te zoeken wat mij smaakt en wat niet, want daar heeft het veel mee te maken: smaak!
Ik voel wel dat de moeilijkste weg bijna afgelegd is, maar het wordt nog doorbijten om die conditie terug op peil te krijgen. Elke 4 stappen die ik door het huis slenter, moeten steevast gevolgd worden door een rustpauze.


Vanaf nu sluit ik ook mijn blog af.
Ik heb mijn verhaal kunnen vertellen en  ik hoop dat de lezers er ook wat aan gehad hebben. Zoals gezegd, staan er nog maanden revalidatie voor de boeg, want het lijkt alsof ik voor heel wat normale activiteiten opnieuw van 'nul' moet beginnen.

Ik dank tenslotte de lezers voor de mooie reacties en ik kijk er al naar uit om elkaar in andere (en betere) omstandigheden te mogen ontmoeten.

Ciao!





4 opmerkingen:

  1. Daniël, je hebt je er door gesparteld, gevochten en overwonnen. Je hebt laten zien dat de kanker je niet klein kon krijgen. Neem nu maar alle tijd om te rusten. Bedankt om ons, zelfs als het moeilijk ging, op de hoogte te houden via je blog. Blijf positief zoals je altijd geprobeerd hebt te doen ! En als t even niet zo goed gaat weet ik zeker dat je sherpa's nog steeds aan je zijde staan ! Groetjes, Inge

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Schitterend Daniël, terug thuis om op te bouwen.
    Ik wens je veel sterkte nog en (een beetje) geduld wellicht.

    Groetjes en tot ziens !!!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. De reis zit erop.thuiskomen.heerlijk! Maar eerst uitpakken, alles terug in orde zetten pffffff.... Maar dan genieten van die lekkere frietjes van bij ons, genieten van het weer: niet te warm niet te koud. Maar vooral die vrienden en de familie die je begrijpen zonder dat je alles met handen en voeten moet uitleggen. Dat apprecieer je weer des te meer. Probeer de volgende maanden rustig mee te varen met de seizoenen en dan kruisen onze wegen elkaar weer. Ciao Daniël

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Tussen het volhouden door, mag je af en toe eens uitrusten ...
    Proficiat voor de moedige strijd die je al geleverd hebt, veel succes op de ingeslagen weg. Geniet van het leven, als is het nu nog stilletjesaan ...

    BeantwoordenVerwijderen